Αναζήτηση

Αν και τα πιο γνωστά ερυθρά κρασιά της Ισπανίας είναι αυτά της Rioja (Ριόχα) στην χώρα των Βάσκων στο Βορρά, εν τούτοις η μαζική παραγωγή και διανομή τους παραχωρεί τον ερυθρό θρόνο της Ισπανίας στην περιοχή Ribera del Duero (Ριμπέρα δελ Δουέρο) νοτιότερα, κοντά στο Valladolid. Ονόματα θρύλοι του παγκόσμιου οινικού στερεώματος όπως Vega Sicilia και Dominio de Pingus βρίσκονται στην Ribera del Duero και νοιώθω πολύ τυχερός καθώς τα επισκέφτηκα αμφότερα. Το κοντινό Valladolid (Βαγιαδολίδ), μια πόλη με χαλαρούς ρυθμούς και μακρά ιστορία, υπήρξε ιδανικό ορμητήριο για μια ακόμα απολαυστική οινική εξερεύνηση.

Ο πήχης μπήκε από την αρχή πολύ ψηλά, αφού με το καλημέρα βρέθηκα να επισκέπτομαι το οινοποιείο Vega Sicilia, ίσως τον υψηλότερου κύρους παραγωγό της Ισπανίας με ιστορία από το 1864. Εδώ παράγονται τα θρυλικά Unico και Valbuena, ενώ σε άλλο οινοποιείο της περιοχής η Εταιρεία παράγει το εξαιρετικό Alion, αλλά και το Pintia στο γειτονικό Toro.

Η ιστορία, ο μύθος αλλά και η ποιότητα των κρασιών αντανακλώνται άμεσα στις τιμές που η αγορά έχει αποφασίσει να πληρώνει για αυτά και μετρώνται σε εκατοντάδες ευρώ ανά φιάλη, τουλάχιστον για τα Unico και Valbuena 5ο.

Το οινοποιείο από το 1982 ανήκει στην οικογένεια Álvarez, μέλος της Primum Familiae Vini (PFV) της ένωσης των γνωστότερων και σημαντικότερων οικογενειών παραγωγών κρασιού από την Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.

Τριανταπέντε λεπτά οδήγησης χρειάστηκαν από το κέντρο του Valladolid για να φτάσω στην πύλη του οινοποιείου. Μετά τις σχετικές διατυπώσεις πέρασα στο προαύλιο του εντυπωσιακού κτήματος. Εκεί με υποδέχθηκε ο manager του αμπελώνα και μου πρότεινε να ξεκινήσουμε μαζί μια βόλτα στους ιστορικούς και ιδιόκτητους γειτονικούς αμπελώνες. Η μέρα ήταν πολύ ζεστή, σχεδόν καλοκαιρινή, και με έκπληξη άκουσα να μου αναφέρει ότι πριν δύο μέρες η Ribera αλλά και άλλες περιοχές της Βορείου Ισπανίας όπως η Rioja και το Toro αντιμετώπισαν σοβαρές ζημιές από παγετό, μειώνοντας μέσα σε λίγες ώρες την παραγωγή κατά 30%. Εξάλλου το ηπειρωτικό κλίμα που χαρακτηρίζει την περιοχή, μακριά από θαλάσσιες μάζες, δημιουργεί συνθήκες έντονης ζέστης και κρύου με απότομες εναλλαγές.

Επισκεφτήκαμε τον γεμάτο εδάφη από κιμωλία αμπελώνα του Unico στο υψηλότερο σημείο του λόφου και φτάσαμε μέχρι τα αμμώδη εδάφη του Alion χαμηλότερα. Συνεχίσαμε προς τον ονομαστό αλλά μικρό στην πραγματικότητα ποταμό Duero, αλλά και τις καλλιέργειες με τις βελανιδιές και τα φελλόδεντρα του οινοποιείου, σε κομμάτια γης που είναι λιγότερο κατάλληλα για καλλιέργεια αμπελώνα. Εξάλλου το οινοποιείο πιστεύει στην καθετοποιημένη διαχείριση και –αν πετύχει το πείραμα- θα παράγει στο μέλλον φελλούς τόσο για τα ίδια τα κρασιά του, όσο και για εμπόριο.

Το 2001 ήταν η χρονιά με την μεγαλύτερη καταστροφή λόγω παγετού, με συνέπεια να μην παραχθεί καθόλου Unico. Η Εταιρεία λοιπόν πριν οκτώ χρόνια εγκατέστησε στον αμπελώνα σόμπες που ξεκινούν να λειτουργούν αυτόματα, όταν ο αισθητήρας δείξει μια ορισμένη χαμηλή θερμοκρασία. Η ζέστη της σόμπας διοχετεύεται στα αμπέλια με τη βοήθεια του μεγάλου έλικα. Η μέθοδος αυτή είναι πολύ χρήσιμη σε οριακά χαμηλές θερμοκρασίες, αν και σε μεγάλους παγετώνες δεν μπορεί να αποτρέψει τις ζημιές.

Μετά από μια μεγάλη βόλτα στους αμπελώνες με το αυτοκίνητο, επιστρέψαμε στο οινοποιείο όπου επισκεφτήκαμε όλες τις αίθουσες του νέου οινοποιείου, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2010 συμπέφτοντας με τους εορτασμούς των 150 χρόνων της Vega Sicilia. Όταν τέλειωσε η εντυπωσιακή ξενάγηση, καταλήξαμε στο αρχοντικό της οικογένειας, όπου πραγματοποιήθηκε η γευστική δοκιμή τριών κρασιών.