Αναζήτηση

Δεκατέσσερα χιλιόμετρα από την Τρίπολη, στον δρόμο προς Παράλιο Άστρος μετά τις Ρίζες Αρκαδίας βρίσκεται το Κτήμα Τσέλεπου, ένα πραγματικό στολίδι του Πελοποννησιακού αμπελώνα και του ελληνικού κρασιού γενικότερα. Δημιουργός του Κτήματος ο Γιάννης Τσέλεπος με καταγωγή από την Κύπρο, ο οποίος το 1975 βρέθηκε στην Γαλλία προσπαθώντας να χτίσει το μέλλον του μετά την τουρκική εισβολή. Βρέθηκε να σπουδάζει οινολογία στην Βουργουνδία και συγκεκριμένα στην Dijon (Ντιζόν), γεγονός που φαίνεται ότι καθόρισε την οινική κοσμοθεωρία του περί λεπτότητας και φινέτσας. Όταν αποφοίτησε, δούλεψε στη Γαλλία, την Ισπανία και την Κύπρο, ενώ από το 1982 ξεκίνησε να εργάζεται ως σύμβουλος οινολόγος σε διάφορα projects στην Πελοπόννησο.

Το Μοσχοφίλερο ήταν μια ποικιλία που τον κέρδισε με τον εξωτισμό, την λεπτότητα και τη φινέτσα του και έτσι αποφάσισε να μείνει στην περιοχή αγοράζοντας τα πρώτα αμπέλια το 1989 στις ανατολικές πλαγιές του Πάρνωνα.

Η αγορά και καλλιέργεια ιδιόκτητων αμπελώνων –σε μια περιοχή που οι περισσότεροι αγοράζουν σταφύλια- αποτελεί σημαντικό στοιχείο διαφοροποίησης του Τσέλεπου από τους άλλους παραγωγούς.

Δύο ώρες οδήγησης από την Αθήνα και αμέτρητες εναλλαγές στο ανυπέρβλητο Αρκαδικό τοπίο χρειάζονται για να βρεθεί κανείς στην πύλη του Κτήματος Τσέλεπου. Με υποδέχθηκε ο ιδρυτής του οινοποιείου ο κ. Γιάννης Τσέλεπος μαζί με τον οποίο είχα τη χαρά να ξανα-ανακαλύψω το Κτήμα. Θέλοντας να εκμεταλλευτούμε την μέρα, επιβιβαστήκαμε από το ξεκίνημα σε ένα 4X4 για να περιηγηθούμε στα αμπέλια, αποκτώντας εικόνα για τη γη που γέννησε τα πασίγνωστα σήμερα brands του οινοποιείου.

Βγαίνοντας κανείς από την πίσω πύλη, ανάμεσα σε πλατάνια, νερά και την πυκνή Αρκαδική βλάστηση, συναντά ένα παλιό αλευρόμυλο του 1765 ο οποίος αναστηλώθηκε πλήρως από τον Γιάννη Τσέλεπο και είναι πλέον πλήρως λειτουργικός. Ο αμπελώνας με τα κόκκινα αργιλοπηλώδη εδάφη που πλαισιώνει τον αλευρόμυλο ήταν φυσικό να αποκτήσει ένα χαρακτηριστικό όνομα: Κοκκινόμυλος. Ένας πανέμορφος, υποδειγματικός single vineyard αμπελώνας 80 στρεμμάτων από το οποίο παράγεται το ομώνυμο κρασί. Αποκλειστική ποικιλία το Merlot, φυτεμένο από έναν ειδικά επιλεγμένο κλώνο που έχει έρθει από τη Γαλλία. Το Merlot βρίσκει ιδανική έκφραση σε αυτά τα πλούσια σε οργανική ύλη εδάφη χαρίζοντάς τους σαρκώδες φρούτο, ένταση, πυκνότητα και φινέτσα.

Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 750 μέτρων. Ανεβαίνουμε τον λόφο με το αυτοκίνητο και η σύσταση του εδάφους αλλάζει. Πλέον το έδαφος περιέχει σημαντικές ποσότητες μαρμάρου. Γι’ αυτό το λόγο οι ντόπιοι έχουν δώσει εδώ το τοπωνύμιο ‘Μαρμαριάς’. Ιδανική ποικιλία για τα συγκεκριμένα εδάφη είναι το Chardonnay, που εδώ αποκτά ένα τροπικό αλλά ταυτόχρονα δροσερό χαρακτήρα. Ο Μαρμαριάς Chardonnay είναι ένα κρασί-αναφορά του Γιάννη Τσέλεπου στις σπουδές του στη Dijon της Βουργουνδίας, περιοχή που δίδαξε στον κόσμο το Chardonnay αλλά και την οινοποίηση λευκών κρασιών δομής σε δρύινα βαρέλια. Στο υψηλότερο σημείο της συγκεκριμένης πλαγιάς, δεσπόζουν εδάφη πλούσια σε σχιστόλιθο. Οι οριζόντιες αυτές πλάκες διαλύονται εύκολα όταν οι ρίζες των αμπελιών κινηθούν βαθύτερα στο έδαφος. Η γη αυτή με την σχιστολιθική σύσταση παλιά φιλοξενούσε μελίσσια και έτσι ήταν γνωστή με το τοπωνύμιο “Μελισσόπετρα”. Ο Γιάννης Τσέλεπος αρχικά σχεδίαζε να φυτέψει Μοσχοφίλερο στο συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά ο σπάνιος σχιστόλιθος θα επέτρεπε την τέλεια έκφραση του Αλσατικού Gewürztraminer το οποίο τελικά προέκρινε. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε, αφού η Μελισσόπετρα είναι ένα από τα πιο εξωτικά, εξωστρεφή και εκφραστικά ελληνικά κρασιά.

Τα πανέμορφα ονόματα των κρασιών δεν αποτελούν συμβατά, τετριμμένα ή ανούσια brands επινοημένα από τον παραγωγό ή κάποια Εταιρεία marketing. Βασίζονται στα πραγματικά ονόματα των αμπελώνων, έτσι όπως τα ονομάζουν εδώ και χρόνια οι ντόπιοι καλλιεργητές.

Ο Γιάννης Τσέλεπος, αντίθετα από πολλούς εμπειρικούς συναδέλφους, προχώρησε σε κάθετη γεωλογική μελέτη και τεχνική ανάλυση των διαθέσιμων εδαφών πριν τη φύτευση προκειμένου να μάθει το ποιοτικό δυναμικό κάθε έκτασης, ποια ποικιλία ταίριαζε στο συγκεκριμένο κλίμα και έδαφος, ποιος κλώνος και ούτω καθ’ εξής. Ο Τσέλεπος δηλαδή δεν είπε “θέλω να φτιάξω ένα Chardonnay” καλλιεργώντας την ποικιλία στην τύχη. Το Chardonnay το φύτεψε επειδή θεωρήθηκε ότι ο Μαρμαριάς ήταν ιδανικός για τη συγκεκριμένη ποικιλία, ενώ έτσι κινήθηκε με όλα τα κρασιά του Κτήματος. Φεύγοντας από τη Μελισσόπετρα και κινούμενοι προς την ιδιωτική εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, βρεθήκαμε περιτριγυρισμένοι από πολλά στρέμματα αμπελώνων του τοπικού, πασίγνωστου Μοσχοφίλερου. Μια ποικιλία με λεπτότητα, φινέτσα, υψηλή οξύτητα, χαμηλό αλκοόλ που εκπλήσσει τον ανυποψίαστο διεθνή δοκιμαστή που έχει ταυτίσει την Ελλάδα με την κάψα και τον ήλιο του καλοκαιριού. Και εδώ, στην καρδιά της Αρκαδικής γης, το Μοσχοφίλερο βρίσκει την ιδανική του έκφραση.

Αξίζει να αναφερθούμε και στην ομάδα του Κτήματος Τσέλεπου, καθώς όλοι έχουν συμβάλλει με τον τρόπο τους στην ανάδειξη των κρασιών. Αρχικά η Αμαλία Τσέλεπου, σύζυγος του Γιάννη Τσέλεπου, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας της εταιρείας. Ο οινολόγος Τάκης Σμυρνιώτης, ο οποίος έχει την επιμέλεια της οινοποίησης αλλά και το management του αμπελώνα, εργαζόμενος στο Κτήμα από την ίδρυσή του, ενώ ο γνωστός οινολόγος Θάνος Φακορέλλης λειτουργεί ως σύμβουλος.

Μετά από μια όμορφη ξενάγηση στο οινοποιείο, δοκίμασα ενδεικτικά τέσσερα από τα κρασιά του οινοποιείου, των οποίων τις σημειώσεις σας παραθέτω. Υπόψη ότι μόλις τρυγηθούν, όλα τα σταφύλια –ανεξαρτήτως οινοποιείου- παραμένουν για 24 ώρες σε ψυγείο για να διατηρηθεί το αρωματικό τους δυναμικό.