Τέλη της δεκαετίας του 1990. Ο Josko Gravner, στο οινοποιείο του στο Friuli της Βορείου Ιταλίας, μόλις 250 μέτρα από τα σύνορα με τη Σλοβενία, φτιάχνει ωραίο, σταθερής ποιότητας λευκό κρασί σύμφωνα με τις τεχνικές της σύγχρονης οινοποίησης και καταφέρνει να πουλάει την παραγωγή του χωρίς κανένα πρόβλημα.
Αλλά δεν ικανοποιείται γιατί …βαριέται. Και του τη σπάει που κάθε λίγο οι πελάτες του τον ενοχλούν ζητώντας του κάτι διαφορετικό, την επόμενη οινική μόδα. Τελικά αυτό που έχει σημασία, σκέφτηκε, είναι η κληρονομιά, η παράδοση και οι φυσικές διαδικασίες. Ξεκίνησε λοιπόν να οινοποιεί τα λευκά όπως οι παππούδες του: πάτημα και παραμονή των στεμφύλων με το γλεύκος σε ελληνικού τύπου πήλινους αμφορείς που έφερε από την Γεωργία.
Τον δρόμο που χάραξε ο Gravner και πολύ σύντομα ο Radikon, ακολούθησαν και άλλοι παραγωγοί στο Friuli και στην υπόλοιπη Ιταλία και τελικά μια μικρή–πορτοκαλί- οινική επανάσταση εξαπλώθηκε παντού. Έτσι μπήκαν στη ζωή μας κρασιά πορτοκαλί και συχνά αφιλτράριστα, χωρίς προσθήκη θειώδους που κυκλοφορούν τουλάχιστον δύο χρόνια μετά τον τρύγο.
Ελληνικά Πορτοκαλί κρασιά
- Natural Orange Wine Ανατολικός Αμπελώνας (Ασύρτικο 80%, Μαλαγουζιά 20%) – Άβδηρα Ξάνθης
- Ροδίτης Κτήμα Τάτση (Ροδίτης) – Γουμένισσα Κιλκίς
- Rawditis, Oenops Wines (Ροδίτης)
- ΜΕΤΑ Πιερία Ερατεινή (Μαλαγουζιά) – Κολινδρός Πιερίας
- Μεθυμναίος Πορτοκαλί (Χυδηριώτικο) – Χύδηρα Λέσβου
- Μυστήριο/14 Αρτέμης Καραμολέγκος (Ασύρτικο) – Έξω Γωνιά, Σαντορίνη
* Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο περιοδικό Grape (τεύχος #9, σελίδα 52) και παρουσιάζεται εδώ με την άδεια του εντύπου. Η εικονογράφηση είναι πρωτότυπη © Gregory Kontos
CREDITS | Φωτογραφία: Φάνης Μούρτος, Δείγματα: Mr. Vertigo & Materia Prima, Φιλοξενία: House of Wine
